पञ्चमः पटलः(pañcamaḥ paṭalaḥ)
Quinta parte (versos 201 a 220)

5.201, 202
तस्माद्गलितपीयूषं पिबेद्योगी निरन्तरम्।
मृत्योर्मृत्युं विधायाशु कुलं जित्वा सरोरुहे॥५॥२०१॥
अत्र कुण्डलिनी शक्तिर्लयं याति कुलाभिधा।
तदा चतुर्विधा सृष्टिर्लीयते परमात्मनि॥५॥२०२॥
tasmādgalitapīyūṣaṃ pibedyogī nirantaram |
mṛtyormṛtyuṃ vidhāyāśu kulaṃ jitvā saroruhe || 5 || 201 ||
atra kuṇḍalinī śaktirlayaṃ yāti kulābhidhā |
tadā caturvidhā sṛṣṭirlīyate paramātmani || 5 || 202 ||
Habiendo causado la muerte de la muerte y superado rápidamente el loto de kula, el yogui debe beber constantemente el néctar que gotea de allí. Aquí kuṇḍalinī śakti, que se llama kula, obtiene la absorción. Entonces la creación cuádruple se absorbe en el yo supremo.

5.203
यज्ज्ञात्वा प्राप्य विषयं चित्तवृत्तिर्विलीयते।
तस्मिन् परिश्रमं योगी करोति निरपेक्षकः॥५॥२०३॥
yajjñātvā prāpya viṣayaṃ cittavṛttirvilīyate |
tasmin pariśramaṃ yogī karoti nirapekṣakaḥ || 5 || 203 ||
Al llegar allí, las operaciones de la mente encuentran un objeto y se absorben. El yogui desinteresado se esfuerza por esto.

5.204
चित्तवृत्तियदालीना तस्मिन् योगी भवेद् ध्रुवम्।
तदा विज्ञायतेऽखण्डज्ञानरूपो निरञ्जनः॥५॥२०४॥
cittavṛttiyadālīnā tasmin yogī bhaved dhruvam |
tadā vijñāyate'khaṇḍajñānarūpo nirañjanaḥ || 5 || 204 ||

Cuando las operaciones de la mente se absorben en el objeto, seguramente se convierte en un yogui. Entonces la esencia pura, que tiene la forma de conocimiento ininterrumpido, es triunfante.

5.205
ब्रह्माण्डबाह्ये संचिंत्य स्वप्रतीकं यथोदितम्।
तमावेश्य महच्छून्यं चिन्तयेदविरोधतः॥५॥२०५॥
brahmāṇḍabāhye saṃciṃtya svapratīkaṃ yathoditam |
tamāveśya mahacchūnyaṃ cintayedavirodhataḥ || 5 || 205 ||
El yogui debe visualizar su propia imagen fuera del huevo de Brahma como se ha descrito anteriormente, insertarlo en el gran vacío y meditar libremente sobre él.

5.206
आद्यन्तमध्यशून्यं तत्कोटिसूर्यसमप्रभम्।
चन्द्रकोटिप्रतीकाशमभ्यस्य सिद्धिमाप्नुयात्॥५॥२०६॥
ādyantamadhyaśūnyaṃ tatkoṭisūryasamaprabham |
candrakoṭipratīkāśamabhyasya siddhimāpnuyāt || 5 || 206 ||
No tiene principio, ni medio, ni fin; es tan brillante como diez millones de soles y tiene el esplendor de diez millones de lunas. Después de llevar a cabo la práctica de ésto, el yogui logra el éxito.

5.207
एतद्ध्यानं सदा कुर्यादनालस्यं दिने दिने।
तस्य स्यात्सकला सिद्धिर्वत्सरान्नात्र संशयः॥५॥२०७॥
etaddhyānaṃ sadā kuryādanālasyaṃ dine dine |
tasya syātsakalā siddhirvatsarānnātra saṃśayaḥ || 5 || 207 ||
Debe practicar esta meditación incansablemente todos los días. Después de un año, conseguirá el éxito completo. En esto no hay ninguna duda.

2.08
क्षणार्धं निश्चलं तत्र मनो यस्य भवेद्धवम्।
स एव योगी सद्भक्तः सर्वलोकेषु पूजितः।
तस्य कल्मषसंघातस्तत्क्षणादेव नश्यति॥५॥२०८॥
kṣaṇārdhaṃ niścalaṃ tatra mano yasya bhaveddhavam |
sa eva yogī sadbhaktaḥ sarvalokeṣu pūjitaḥ |
tasya kalmaṣasaṃghātastatkṣaṇādeva naśyati || 5 || 208 ||
Aquél cuya mente está absorta allí sin moverse por medio ni siquiera por un instante (1) es un yogui respetado y reverenciado en todos los mundos. Todos sus pecados son a la vez realmente destuidos.

5.209
यं दृष्ट्वा न प्रवर्तंते मृत्युसंसारवर्त्मनि।
अभ्यसेत्तं प्रयत्नेन स्वाधिष्ठानेन वर्त्मना॥५॥२०९॥
yaṃ dṛṣṭvā na pravartaṃte mṛtyusaṃsāravartmani |
abhyasettaṃ prayatnena svādhiṣṭhānena vartmanā || 5 || 209 ||
Después de verlo, el yogui ya no se encuentra en el camino de la muerte y la transmigración. Él debe llevar a cabo celosamente la práctica a través del camino de svādhiṣṭhāna.

5.210
एतद्ध्यानस्य माहात्म्यं मया वक्तुं न शक्यते।
यः साधयति जानाति सोस्माकमपि सम्मतः॥५॥२१०॥
etaddhyānasya māhātmyaṃ mayā vaktuṃ na śakyate |
yaḥ sādhayati jānāti sosmākamapi sammataḥ || 5 || 210 ||
No se puede explicar la importancia de esta meditación. El que lo domina entiende y es respetado por mí.

5.211
ध्यानादेव विजानाति विचित्रेक्षणसम्भवम्।
अणिमादिगुणोपेतो भवत्येव न संशयः॥५॥२११॥
dhyānādeva vijānāti vicitrekṣaṇasambhavam |
aṇimādiguṇopeto bhavatyeva na saṃśayaḥ || 5 || 211 ||
Sólo a través de la meditación el yogui reconoce las diversas cosas que surgen momentáneamente y está seguro de obtener los poderes de llegar a ser infinitesimal (1) y así sucesivamente.
Nota:
1. Aṇimā y los otros… haciendo referencia a las tradicionales grandes perfecciones (mahasiddhi).

5.212
राजयोगो मयाख्यातः सर्वतन्त्रेषु गोपितः।
राजाधिराजयोगोऽयं कथयामि समासतः॥५॥२१२॥
rājayogo mayākhyātaḥ sarvatantreṣu gopitaḥ |
rājādhirājayogo'yaṃ kathayāmi samāsataḥ || 5 || 212 ||
He enseñado el rājayoga que está oculto en todos los tantras. Ahora voy a enseñar brevemente el rājādhirāja Yoga. (1)
Nota:
1. rājayoga significa literalmente "yoga real", es decir, el “rey de los yogas”, y rājādhirāja es el "reyes de reyes" entre los yogas.

5.213
स्वस्तिकञ्चासनं कृत्वा सुमठे जन्तुवर्जिते।
गुरुं संपूज्य यत्नेन ध्यानमेतत्समाचरेत्॥५॥२१३॥
svastikañcāsanaṃ kṛtvā sumaṭhe jantuvarjite |
guruṃ saṃpūjya yatnena dhyānametatsamācaret || 5 || 213 ||
En una agradable ermita donde no haya otros seres vivos, el yogui debe adoptar svastikasana, adorar cuidadosamente a su guru y practicar esta meditación.

5.214
निरालम्बं भवेज्जीवं ज्ञात्वा वेदान्तयुक्तितः।
निरालम्बं मनः कृत्वा न किञ्चिच्चिन्तयेत्सुधीः॥५॥२१४॥
nirālambaṃ bhavejjīvaṃ jñātvā vedāntayuktitaḥ |
nirālambaṃ manaḥ kṛtvā na kiñciccintayetsudhīḥ || 5 || 214 ||
Después de obtener el conocimiento a través del razonamiento del Vedanta, el jiva (1) deviene independiente. El hombre sabio sabe independizar su mente y no pensar en nada.

5.215
एतद्ध्यानान्महासिद्धिर्भवत्येव न संशयः।
वृत्तिहीनं मनः कृत्वा पूर्णरूपं स्वयं भवेत्॥५॥२१५॥
etaddhyānānmahāsiddhirbhavatyeva na saṃśayaḥ |
vṛttihīnaṃ manaḥ kṛtvā pūrṇarūpaṃ svayaṃ bhavet || 5 || 171 ||
Un gran éxito surge como resultado de esta meditación. Habiendo liberado la mente de fluctuaciones, el yogui automáticamente llega a realizarse por completo.

5.216
साधयेत्सततं यो वै स योगी विगतस्पृहः।
अहंनाम न कोप्यस्ति सर्वदात्मैव विद्यते॥५॥२१६॥
sādhayetsatataṃ yo vai sa yogī vigataspṛhaḥ |
ahaṃnāma na kopyasti sarvadātmaiva vidyate || 5 || 172 ||
El yogui que practica constantemente se vuelve incansable (1). No hay “yo”. En todo momento, sólo el yo “es” él.

5.217, 218
को बन्धः कस्य वा मोक्ष एकं पश्येत्सदा हि सः॥५॥२१७॥
एतत्करोति यो नित्यं स मुक्तो नात्र संशयः।
स एव योगी सद्भक्तः सर्वलोकेषु पूजितः॥५॥२१८॥
ko bandhaḥ kasya vā mokṣa ekaṃ paśyetsadā hi saḥ |
etatkaroti yo nityaṃ sa mukto nātra saṃśayaḥ || 5 || 173 ||
sa eva yogī sadbhaktaḥ sarvalokeṣu pūjitaḥ |
¿Qué es la esclavitud? ¿Qué es la emancipación? Para él todo es uno; Indudablemente, el que practica esto siempre, es el realmente emancipado.

5.219, 220
अहमस्मीति यन्मत्वा जीवात्मपरमात्मनोः।
अहं त्वमेतदुभयं त्यक्त्वाखण्डं विचिन्तयेत्॥५॥२१९॥
अध्यारोपापवादाभ्यां यत्र सर्वं विलीयते।
तद्बीजमाश्रयेद्योगी सर्वसंगविवर्जितः॥५॥२२०॥
ahamasmīti yanmatvā jīvātmaparamātmanoḥ |
ahaṃ tvametadubhayaṃ tyaktvākhaṇḍaṃ vicintayet || 5 || 219 ||
adhyāropāpavādābhyāṃ yatra sarvaṃ vilīyate |
tadbījamāśrayedyogī sarvasaṃgavivarjitaḥ || 5 || 220 ||
Cuando el yogui se identifica con el yo individual y supremo debe abandonar el par "yo" y "eso" y meditar en lo que no está dividido.
Libres de todo atado, el yogui debe refugiarse en aquella semilla en la que todas las cosas desaparecen al darse cuenta de que han sido mal entendidas y desechadas.